Jak pomóc dziecku w nauce języka obcego
W dobie XXI wieku świat skurczył się do rozmiarów dziecięcego pokoju. Te kilkanaście metrów kwadratowych wyposażone w najnowsze zdobycze techniki – telefon komórkowy, komputer stacjonarny, laptop, netbook, tablet, Internet, komunikatory, wreszcie telewizję – w zupełności wystarczają do multimedialnej komunikacji z całym światem. W tej perspektywie nauka języka obcego stała się nieodzownym i koniecznym elementem edukacji młodego człowieka. Każdy współczesny człowiek nie ma już wątpliwości, że obok ogólnego lub specjalistycznego wykształcenia – znajomość języków obcych zajmuje najwyższą pozycję. Jak zatem skutecznie podnosić kompetencje językowe kolejnych pokoleń?
Dużą rolę w procesie nauczania odgrywa nauczyciel. To on prowadzi dzieci w nauce: stosuje zróżnicowane metody, dopasowuje treści i formy do możliwości intelektualnych i poznawczych dzieci, motywuje i dyscyplinuje je, weryfikuje pracę w domu i na lekcji, wreszcie ocenia postęp. To szeroki wachlarz odpowiedzialności jak na dwie jednostki lekcyjne tygodniowo, zatem praca w domu jest nieodzowna, a to z kolei może stanowić kłopot dla wielu rodziców.
Dla niektórych nie lada wyzwaniem staje się pomoc własnemu dziecku w nauce języka obcego. Ci, którzy nie uczyli się danego języka i nie znają słownictwa, wymowy oraz pisowni, obawiają się wprowadzić dziecko w błąd. Skarżą się, że nie są w stanie mu pomóc, bo nigdy nie uczyli się języka. Innym rodzicom, znającym język obcy, lecz zapracowanym, po prostu brakuje czasu na wspólną naukę z dzieckiem. To najczęstsze przyczyny, z jakimi spotykam się jako nauczyciel w szkole podstawowej.
Istnieją jednakże pewne uniwersalne wskazówki, dzięki którym można skutecznie pomóc dzieciom w nauce języka obcego:
- sprawdzać, czy dziecko SYSTEMATYCZNIE odrabia prace domowe i uzupełnia ćwiczenia oraz zeszyt lekcyjny;
- dopilnować, żeby dziecko codziennie spędzało chociaż chwilę nad językiem obcym, gdyż w nauce języka obcego systematyczność jest kluczem do sukcesu;
- wspólnie z dzieckiem ćwiczyć nowe słownictwo w formie pisanej; powiedzieć dziecku by przepisało klika/kilkanaście słów z książki, a następnie sprawdzić poprawność tych słów; w ten sposób dziecko nabywa umiejętność pisania, ćwiczy „nie połykanie” liter i przy okazji zapamiętuje słownictwo;
- zachęcać dziecko do korzystania z płyty dołączonej do książki, wspólnie z nim słuchać piosenek z płyty;
- zachęcać dziecko do korzystania ze słowników;
- wykorzystać karteczki samoprzylepne, wypisać słownictwo i oklejać przedmioty w domu, celem stworzenia w umyśle mapy mentalnej – ułatwi naukę słownictwa;
- zaobserwować temperament dziecka i dopasować zadanie do jego preferencji; aktywne dzieci uwielbiają zadania manualne, ruchowe;
- uświadamiać dziecku, że znajomość języka obcego przyda mu się w dorosłym życiu;
- zachęcać dziecko do wypożyczania książek obcojęzycznych.
Wyrobienie w dziecku dobrych nawyków i systematyczności to domena każdej dziedziny. To również punkt startowy do nauki kolejnych języków. Dziecko, które umie się uczyć, będzie zdobywało dobre wyniki nie tylko na lekcjach angielskiego, ale również w innych dyscyplinach. Kluczem jest systematyczność i odpowiedzialność. Posłanie dziecka do szkoły językowej lub innych placówek zajmujących się dokształcaniem nie rozwiąże problemu jakim będzie dalszy brak samodzielności i odpowiedzialności za swoje wyniki w nauce. Zachęcam do wprowadzenia nawet drobnych prób pracy z dzieckiem, bo dzieciaki naprawdę kochają spędzać czas z rodzicami.
Na zakończenie warto też wspomnieć, że Centralna Komisja Egzaminacyjna wprowadza od 2015 egzamin z języka obcego w szkole podstawowej, a zatem już tegoroczni 3-klasiści będą objęci obowiązkiem napisania takiego egzaminu.
Ze swojej strony, życzę Państwu satysfakcji z sukcesów dzieci i przekonania, że poprzez naukę języka obcego dajecie Państwo swojemu dziecku start w niezależność.
mgr Łukasz Iwaniec
Nauczyciel języka angielskiego
Wołoszynowa, „Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży”, W-wa 1977.
H. Komorowska, „Metodyka nauczania języków obcych”, W-wa 1999.