Drodzy uczniowie!
Bardzo dziękuję za zaufanie,
jakim mnie obdarzyliście.
Życzę Wam pomyślnego
nowego roku szkolnego i żeby
sytuacje wymagające mojej interwencji
zdarzały się jak najrzadziej!
mgr Agata Kozdrowicz
- Kim jest Rzecznik Praw Ucznia?
Rzecznik Praw Ucznia to nauczyciel obdarzony zaufaniem i wybrany przez społeczność uczniowską w drodze tajnego głosowania.
Jego podstawowym zadaniem jest stanie na straży przestrzegania praw uczniów i reprezentowaniu ich interesów przed radą pedagogiczną czy dyrekcją szkoły, informowanie uczniów o przysługujących im prawach i sposobie ich dochodzenia oraz podejmowanie interwencji w razie naruszenia podstawowych praw ucznia i rozwiązywanie spraw spornych.
Rzecznik Praw Ucznia podejmuje przede wszystkim działania na rzecz zapewnienia uczniom warunków do pełnego i harmonijnego rozwoju i poszanowania ich godności. Stoi na straży praw ucznia określonych w Konstytucji RP, Konwencji o Prawach Dziecka, ustawie o systemie oświaty i innych przepisach prawa, a w szczególności:
-
- prawa do rzetelnej informacji,
- prawa do bezpiecznej nauki,
- prawa do życia bez przemocy i poniżania,
- prawa do wypowiedzi,
- prawa do stowarzyszenia,
- prawa do swobody myśli, sumienia, religii.
- W jakich sytuacjach należy zwrócić się Rzecznika Praw Ucznia?
Działania Rzecznika zmierzają do ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem, demoralizacją, zaniedbaniem oraz innym złym traktowaniem.
Jeśli w szkole zostało naruszone prawo ucznia, jeśli uczeń otrzymał np. karę niewspółmierną do zachowania, jeśli jest traktowany gorzej niż inni, niesprawiedliwie, lub w sposób poniżający czy lekceważący, jeśli czuje się zagrożony ze strony swoich kolegów, rówieśników może zgłosić się do Rzecznika.
Wszystkie działania podejmuje się
w najlepiej rozumianym interesie każdego ucznia.
Rzecznik zobowiązany jest do udostępnienia zainteresowanym wszelkich szkolnych regulaminów, informowania o prawach ucznia i obywatela. Uczeń może wystąpić do niego w celu uzyskania porady bądź wyjaśnienia, a także z prośbą o pomoc w sprawach problematycznych, spornych i nietypowych.
Rzecznik może wystąpić nie tylko w interesie indywidualnego dziecka, ale także całego zespołu – grupy uczniów, nawet całej klasy.
Uczeń zawsze może być pewien dyskrecji ze strony Rzecznika Praw Ucznia
– z całą pewnością nie podejmie on żadnych działań bez zgody ucznia lub jego rodziców.
- W jaki sposób rozwiązuje się sytuacje konfliktowe?
Sytuacje konfliktowe są rozwiązywane przy współdziałaniu wszystkich zainteresowanych stron. Spory rozstrzyga się na zasadzie negocjacji, porozumienia i wzajemnego poszanowania stron. Rzecznik Praw Ucznia po dokładnym wyjaśnieniu wszystkich okoliczności sprawy dąży do polubownego załatwienia sprawy, pełniąc funkcje mediacyjną między stronami w konflikcie.
Tryb postępowania w kwestiach spornych uczeń – uczeń:
- zapoznanie się z opinią stron konfliktu
- podjęcie mediacji ze stronami we współpracy z wychowawcą klasy
- skierowanie sprawy do szkolnego pedagoga lub psychologa w razie kłopotów z dalszym rozstrzygnięciem sporu
- w dalszym trybie postępowania zasięgnięcie opinii Rady Pedagogicznej
- ostateczną decyzję o sposobie rozwiązania konfliktu podejmuje Dyrektor Szkoły
Tryb postępowania w kwestiach spornych uczeń – nauczyciel
- zapoznanie się z opinią stron konfliktu
- podjęcie mediacji ze stronami
- zasięgnięcie opinii pedagoga i psychologa szkolnego
- wystąpienie do Dyrektora Szkoły o podjęcie decyzji w sprawie, w przypadku trudności z rozstrzygnięciem sporu
Wszystkie informacje uzyskane przez Rzecznika w toku postępowania mediacyjnego stanowią tajemnicę służbową
Statut Szkoły tak mówi o Waszych prawach i obowiązkach:
§49. Prawa ucznia
Uczeń ma prawo do:
- właściwie zorganizowanego procesu kształcenia, zgodnie z zasadami higieny pracy umysłowej, w tym:
1) do znajomości celu lekcji, zadań lekcyjnych, jasnego zrozumiałego przekazania treści lekcji,
2) do zadawania pytań nauczycielowi w przypadku natrafienia na trudność w toku lekcji,
3) do poproszenia o ponowne wyjaśnienie niezrozumiałej dla nich sprawy,
4) do brania pod uwagę przez nauczyciela, czy są fizycznie w stanie odrobić zdania (np.: w kontekście planu lekcyjnego z dnia na dzień),
- opieki wychowawcy, zapewnia bezpieczeństwa podczas pobytu w szkole i ochrony przed wszelkimi formami przemocy fizycznej, bądź psychicznej oraz ochrony i poszanowania godności,
- korzystania z różnych form pomocy finansowej. Uczniom, mającym bardzo trudne warunki materialne, szkoła na wniosek wychowawcy, pedagoga lub rodzica przyznaje ze środków własnych występuje do opieki społecznej, Rady Rodziców o przyznanie bezpłatnych obiadów lub pomocy materialnej,
- życzliwego, podmiotowego traktowania w procesie dydaktyczno – wychowawczym,
- swobody wyrażania myśli i przekonań, w szczególności dotyczących życia szkoły, a także światopoglądowych i religijnych, jeśli nie narusza tym dobra innych osób,
- sprawiedliwej, obiektywnej, jawnej oceny oraz ustalonych sposobów kontroli postępów w nauce,
- rozwijania zainteresowań, zdolności i talentów,
- pomocy w przypadku trudności w nauce,
- korzystania z poradnictwa psychologiczno – pedagogicznego,
- korzystania, podczas zajęć lekcyjnych i pod opieką nauczyciela, z pomieszczeń szkolnych, sprzętu, środków dydaktycznych i księgozbioru,
- wpływania na życie szkolny przez działalność samorządową oraz zrzeszenia się w organizacjach działających w szkole,
- skorzystania z pomocy i porady Rzecznika Praw Ucznia.
§50. Obowiązki ucznia
Uczeń ma obowiązek:
- systematycznego i aktywnego uczestniczenia w zajęciach lekcyjnych i w życiu szkoły, w tym:
1) punktualnego przychodzenia na lekcje,
2) brania aktywnego udziału w lekcji,
3) przestrzegania ustalonych zasad i porządku w czasie lekcji,
4) usprawiedliwiania nieobecności w szkole bezpośrednio po zakończeniu absencji (po upływie tygodnia – nauczyciel uznaje godziny nieobecne za nieusprawiedliwione),
5) uzupełniania braków wynikających z absencji,
6) przynoszenia na lekcję wymaganych przez nauczyciela zeszytów, podręczników, innych pomocy,
7) starannego wykonywania pracy domowej,
8) ponoszenia odpowiedzialności za unikanie sprawdzianów i prac klasowych;
- przestrzegania zasad kultury współżycia w odniesieniu do kolegów, nauczycieli i innych pracowników szkoły,
- ponoszenia odpowiedzialności za własne życie, zdrowie i higienę oraz rozwój, w tym:
1) przebywania w czasie lekcji i przerw na terenie szkoły (uczeń nie może samodzielnie bez wiedzy nauczyciela opuszczać szkoły),
2) podczas przerw zachowywania się spokojnie, nie biegania, nie zagrażania swoim zachowaniem bezpieczeństwu innych,
3) wchodzenia do sal lekcyjnych pod opieką nauczyciela,
4) po ostatniej lekcji zejścia do szatni, spokojnego ubrania się i opuszczenia szkoły,
5) respektowania regulaminów pracowni przedmiotowych,
6) zameldowania wychowawcy, innemu nauczycielowi lub szkolnej służbie zdrowia o złym samopoczuciu,
7) respektowania zarządzeń służby zdrowia dotyczących badań specjalistycznych, szczepień, fluoryzacji, itp.,
8) przestrzegania:
- a) zakazu zapraszania obcych osób do szkoły,
- b) zakazu noszenia biżuterii zagrażającej bezpieczeństwu (np.: długich kolczyków),
- c) zakazu przynoszenia do szkoły przedmiotów zagrażających bezpieczeństwu (np. broń, gaz, noże, petardy, materiały wybuchowe i żrące, itp.).
- dbania o wspólne dobro, ład i porządek w szkole,
- dbania o schludny wygląd,
- inne obowiązki i uprawnienia uczniów:
1) zasady zwalniania uczniów z zajęć
- a) uczniowie zwolnieni z lekcji w związku z reprezentowaniem szkoły muszą być uważani za obecnych, a w dzienniku należy dokonać wpisu (np.: zawody, konkurs, przedstawienie);
b) konkursy przedmiotowe: uczniowie będący uczestnikami przedmiotowego konkursu rejonowego lub wojewódzkiego są zwolnieni ze wszystkich ustnych i pisemnych form sprawdzania wiadomości (sprawdzianów, kartkówek, odpowiedzi, zadań domowych) w ciągu trzech dni poprzedzających datę konkursu;
W przypadku sprawdzianu uczeń ustala z nauczycielem inny termin i formę zaliczenia sprawdzanej partii materiału.
c) zawody sportowe: uczniowie biorący udział w zawodach sportowych zobowiązani są do obecności na lekcjach do momentu wyjścia z opiekunem na zawody oraz do powrotu na lekcje po zakończeniu zawodów;
2) zasady używania telefonów komórkowych w szkole
a) W szkole obowiązuje zakaz używania telefonów komórkowych przez uczniów. W momencie wejścia do szkoły telefony mają być wyłączone. Dziecko może włączyć urządzenie dopiero po opuszczeniu szkoły (po zakończeniu zajęć). W uzasadnionych sytuacjach, po uzyskaniu zgody nauczyciela, może skontaktować się z rodzicami. Jednak do kontaktu służy przede wszystkim telefon szkolny.
b) Jeśli zostaje złamana zasada opisana w pkt 2 lit. a, nauczyciel ma obowiązek odebrać telefon i zdeponować w sekretariacie szkoły. Do odebrania aparatu z sekretariatu upoważniony jest wyłącznie rodzic (opiekun prawny) ucznia.
Dawno, dawno temu o prawach dzieci nikt nie słyszał…
„Prawa Dzieci” mają swoją krótką, zaledwie kilkudziesięcioletnią historię. Po raz pierwszy zapisano je w tak zwanej Deklaracji Genewskiej w 1924 roku, ale naprawdę pierwszy katalog praw zapisany został w Konwencji o Prawach Dziecka przygotowanej przez ONZ w 1989 roku.
W Polsce Konwencja obowiązuje od 1991 roku.
Prawa zawarte w Konwencji można podzielić na:
- Prawa osobiste to te, które przysługują człowiekowi, dlatego że jest człowiekiem.
Nikt ich ludziom nie daje i nikt ich nie może odebrać.
Najważniejsze z nich to: prawo do życia i rozwoju, do prywatności, do swobody myśli, sumienia, religii, prawo do wyrażania poglądów, prawo do życia bez przemocy i poniżania, prawo do informacji.
- Prawa socjalne to prawa, które są wynikiem umowy między obywatelem a państwem. Najważniejsze z nich to: prawo do nauki, do ochrony zdrowia, do zasiłku i pomocy materialnej w przypadku biedy, prawo do wypoczynku i czasu wolnego, prawo do korzystania z dóbr kultury.
- Prawa polityczne – Konwencja przyznaje dzieciom prawo do stowarzyszania się, to znaczy, że dzieci mogą należeć do różnych organizacji, klubów.
Nie mogą jednak należeć do partii politycznych czy organizacji, które czynnie walczą przeciw komuś lub czemuś. Nie mają też praw wyborczych.
W Konwencji nie zapomniano o prawach specjalnych:
Dla dzieci należących do mniejszości narodowych. Mają one prawo do uczenia się ojczystego języka, religii, własnej kultury.
Dla dzieci sprawnych inaczej (chorych, kalekich, poszkodowanych przez los). Mają one prawo do szczególnej opieki lekarskiej i możliwie najlepszych warunków życia i nauki.
Dla sierot. Mają one prawo do innej, zastępczej rodziny lub opieki państwa (dom dziecka).
ŚWIADOMOŚĆ WŁASNYCH PRAW
NIE MOŻE NIKOMU ZASZKODZIĆ !
PRAWO DO ŻYCIA I ROZWOJU
oznacza, że nikogo nie można bezprawnie pozbawić życia.
PRAWO DO ŻYCIA BEZ PRZEMOCY
I PONIŻANIA
oznacza, że bicie, znęcanie, okrutne i poniżające traktowanie są niedopuszczalne i karalne.
PRAWO DO WYPOWIEDZI
oznacza, że w ważnych sprawach Ciebie dotyczących możesz wygłosić Swoje zdanie.
PRAWO DO SWOBODY MYŚLI SUMIENIA I RELIGII
oznacza, że gdy jesteś już wystarczająco świadomy sam decydujesz o Swoim światopoglądzie, wcześniej rodzice mają prawo Tobą kierować.
PRAWO DO TOŻSAMOŚCI
oznacza, że musisz mieć nazwisko, obywatelstwo, poznać Swoje pochodzenie.
PRAWO DO WYCHOWANIA W RODZINIE
oznacza, że nikomu nie wolno zabrać Cię od rodziców, chyba, że z bardzo ważnych powodów; gdyby zdarzyło się, że rodzice będą osobno masz prawo do kontaktów z obojgiem rodziców.
PRAWO DO PRYWATNOŚCI
oznacza, że możesz dysponować własnymi rzeczami, masz prawo do tajemnicy korespondencji, nikomu nie wolno bez ważnych powodów wkraczać w Twoje sprawy osobiste i rodzinne.
PRAWO DO NAUKI
oznacza, że możesz uczyć się tak długo, jak pozwalają na to Twoje zdolności, pracować możesz kiedy skończysz 15 lat.
PRAWO DO INFORMACJI
oznacza, że powinieneś poznać Swoje prawa, powinieneś mieć dostęp do różnych źródeł wiedzy.
NAUCZ SIĘ UPOMINAĆ O SWOJE PRAWA, ALE PAMIĘTAJ, ŻE
INNI TEŻ JE MAJĄ!!!